1996) comezou a escribir aos 16 anos. Despois deses poemas iniciais, publicados a finais da década de 1970 na revista Loia, o poeta elaborou unha obra que foi reunida en dous libros: Poemas 1981-1991 e Poesía última de amor e enfermidade (1995). Tamén é autor da novela curta Náufragos do paradiso (1997) e, postumamente, publicáronse outros dous libros seus: Poemas para unha loia (1997) e a prosa autobiográfica de Conversa ultramarina (2010).
A Real Academia Galega decidiu dedicarlle o Día das Letras do 2011 e, en certo modo, a súa decisión era sorprendente: aínda que Pereiro fose un dos poetas máis lidos da súa xeración, a súa obra permanecía ligada ao círculo dos heterodoxos e o seu recoñecemento dentro do canon literario resultaba máis ben simbólico. A elección, porén, serviu para sacar á luz unha poesía escintilante, forxada sobre unha consciente experiencia de aproximarse ao abismo da dor e do amor absoluto.
Este sitio web sólo utiliza cookies propias. Puedes configurar la utilización de cookies u obtener más información aquí
Más información sobre el uso de "cookies" y sus opciones de privacidad
Este sitio web utiliza cookies propias que se detallan a continuación en el panel de configuración.
A través del mismo, puede aceptar o rechazar de forma diferenciada el uso de cookies, que están clasificadas en función del servicio. En cada uno de ellos encontrará información adicional sobre sus cookies. Puede encontrar más información en la Política de cookies.
Estrictamente necesarias (técnicas):
Se usan para actividades que son estrictamente necesarias para gestionar o prestar el servicio que usted nos ha solicitado y, por tanto, no exigen su consentimiento.