Comentarios
A xeito de curta introdución a este escrito pouco é preciso dicir. Vén sendo el
algo así como un modesto intento de lles ofrecer determinadas axudas ou facilidades ós
interesados en acadar información e posibelmente tamén inspiración en relación coa
mensaxe cristiá tal e como esta pode ser proposta e comentada no concreto e limitado
marco das celebracións litúrxicas.
Trátase, neste sentido, dun intento máis entre os variados que xa se veñen
ofrecendo desde diversos puntos de vista con tal finalidade. Polo demais, quen isto
presenta non é profesionalmente ningún especialista en ciencias bíblicas nin tampouco
sequera unha persoa dedicada de maneira expresa e directa á laboura pastoral
propiamente dita. Só podo dicir, pola miña parte, que me dediquei case
permanentemente á investigación e docencia filosófica, aínda que entre as raíces que
nutren ou lle dan vida a este labor específico está indubidabelmente a teoloxía, á que
con teima e ilusión me dediquei durante catro cursos completos en Innsbruck, cando alí
eran sobranceiros profesores o liturxista J. A. Jungmann, o patrólogo Hugo Rahner ou,
sobre todo, seu irmán Karl Rahner, que sería aínda logo director da miña tese de
doutoramento en Filosofía como profesor que foi el durante algún tempo (e como
sucesor de R. Guardini) na Facultade de Filosofía da Universidade de Múnic.
Os textos das homilías aquí ofrecidos teñen por iso inevitabelmente, como
agachado fondo de comprensión, unha concreta vea filosófico-teolóxica, como calquera
atento lector poderá comprobar por si mesmo. Flutúa tamén porén en inevitábel
conexión entre o divino e o humano, pois o acontecemento teolóxico da
encarnación de Deus modifica por si mesmo fondamente a linguaxe tanto sobre a
divindade como sobre a humanidade, pois estas non poden ser xa dimensións entre si
afastadas.
Neste sentido, coido que, alén das variadas, eruditas e necesarias interpretacións
simbólicas, etc. dos textos dos evanxeos, cómpre tamén atopar e facer uso das chaves
simplemente humanas e xerais presentes neles, pois son xustamente elas as que
converten os textos dos evanxeos nunha mensaxe con vocación de permanencia e con
posibilidades de comprensión universal humana ó longo dos tempos e das diversas
historias humanas. En realidade, se a mensaxe de tales textos non fose en conxunto
doadamente comprensíbel, dificilmente podería dicirse deles que son unha boa ou
alegre nova para a humanidade toda. Pois dificilmente pasarían de ser meros e
simples textos crípticos ou esotéricos, reservados case unicamente a xente estudada ou
erudita.
Neste contexto quero sinalar que -nun determinado momento da miña actual
estancia en Vigo (coido que despois do verán do ano 2014) e trala longa etapa docente e
investigadora durante algo máis de corenta anos nas universidades Comillas e
Complutense de Madrid- me veu á mente a idea de compartir (por medio de misivas
electrónicas ou posteriormente a través doutros medios como sobre todo Galicia
Dixital, aínda que tamén Tabeirós Montes, Xa nos tes aquí, etc.) con diversas
persoas, coñecidas ou non, o contido das distintas homilías.
Foi isto determinante, ó meu ver, na xénese deste escrito, aberto agora, en
principio alomenos, a un meirande número de novos posíbeis lectores. Pois foron
xustamente esas persoas as que unha e outra vez me suxeriron a conveniencia de lles dar
a estes comentarios unha máis ampla publicidade. Velaquí (e sen aludir explicitamente
ós autores destas suxestións) algúns testemuños en simple orde cronolóxica desa
insistencia leal, xenerosa e amiga, que pola miña parte non podo menos de agradecer:
