Libros

Comentarios

«Deixar cartos para os herdeiros é unha vulgaridade; eu pretendo deixar un bosque de teixos. Un teixegal, porque o teixo é unha das árbores no noso país que máis axuda precisan, porque é deixar biodiversidade que tanto necesita a nosa Terra e o planeta, porque é deixar saúde, porque o que eu poida adiantar plantando é gañar tempo que non se pode comprar nin con todo o ouro do mundo, porque é deixar vida, porque quero que a miña obra dure centos de anos, tantos como vida ten un teixo; porque quero corrixir algo da miña pegada ecolóxica e devolver á terra o que ela me deu, e porque me peta.»

Eis a crónica persoal e apaixonada de Xosé Salvadores de un ano de traballo para restaurar a biodiversidade en 14 ferrados de monte inzados de eucaliptos, nun Caderno de campo que ben pode ser lido como unha amena guía de fauna e flora da Galiza e, especificamente, da Mariña. Mais tamén como un convite para actuarmos en defensa da natureza e do noso medio tan agredido. Mesmo como un exemplo do que pode ser feito con vontade individual e, sobre todo, con planificación institucional e esforzo colectivo.