En algunas ocasiones las existencias pueden estar erróneas o no se lo podremos conseguir en el plazo señalado. Confiamos en su comprensión y le agradecemos la confianza depositada. Esperamos no defraudarle.
En Leng, onde os picos rochosos se erguen agrestes e espidos baixo estrelas frías vedadas á visión humana, atravesa a escuridade un só feixe de luz cuxos distantes raios fan murmurar rezos aos pastores. Contan, aínda que ninguén estivo alí, que vén dun faro sobre unha torre de pedra, onde o último dos Anciáns vive en soidade, falando co Caos co bater de tambores. A Cousa, murmuran, leva unha máscara de seda amarela, cuxos estraños pregues semellan ocultar un rostro que non é deste mundo, aínda que ninguén pregunta cales son eses trazos que sobresaen tras eles. Moitos, na primeira infancia da humanidade, dirixíronse a esa luz, mais o que atoparon, ninguén o saberá nunca.Poema XXVII O Faro do Ancián
Este sitio web sólo utiliza cookies propias. Puedes configurar la utilización de cookies u obtener más información aquí
Más información sobre el uso de "cookies" y sus opciones de privacidad
Este sitio web utiliza cookies propias que se detallan a continuación en el panel de configuración.
A través del mismo, puede aceptar o rechazar de forma diferenciada el uso de cookies, que están clasificadas en función del servicio. En cada uno de ellos encontrará información adicional sobre sus cookies. Puede encontrar más información en la Política de cookies.
Estrictamente necesarias (técnicas):
Se usan para actividades que son estrictamente necesarias para gestionar o prestar el servicio que usted nos ha solicitado y, por tanto, no exigen su consentimiento.