Libros

Comentarios

Xoán Fuentes Castro vive en San Vicente do Grave onde naceu no ano 1932. Aos 11 anos, dixolle abur á aldea coa que, porén, sempre mantivo unha relación afectiva. Estudiou Filosofía en Madrid, disciplina que abandonou para licenciarse en Xermánicas. Os clásicos, sobre todo, Virxilio, Lucrecio, Tácito, deixaron nel a saudade dunha Idade de Ouro na que os seres humanos eran verdaderos fillos da luz....eles saben que todos levamos dentro un can ¡de dúas cabezas, nunha das cabezas habita aínda o lobo indómito, dono do seu propio camiñar, dos seus espazos e da súa propia soidade, senlleiro na vida na dor e na morte,na outra enroscase o can domesticado,degradado, sempre disposto a facer ralvacucas por un codelo de pan, sempre disposto a que o proceso de degradación acade simas ¡nsondábeis, eles sábeno porque tamén neles, sobre todo neles, ouvea ese lobo e ladra ese can».«...os actos heroicos non son exclusiva das epopeas, un soldado anónimo e afouto como son eu pode eclipsar ao mesmo Gilgamesch sen saír desta trincheira, porque o valor non está na mole descomunal de Gilgamesch senón no seu corazón,,.".«Cunha lentitude ¡mplacábel fun afastóndome do meu pasado, dos meus trazos, da miña memoria. Permitín que a miña mente fose metódicamente saqueada e os seus contidos disoltos nunha especie de emulsión de ideas resesas e bagatelas castrenses»Son os protagonistas os que asi falan, non o autor, este ten abondo con ser o cronista da rehumam?ación radical dos personaxes. Ningún deles quere facer o xogo aos apostólos da nova barbarie. Ñas súas remotas tríncheiras combaten a sangue e lume o credo masoquista que o pensamento único impon aos seus vásalos. Non serviam!